20040728

SUMPA

isinumpa ako.isinumpa akong mabuhay sa piling ng mga halimaw.tatlong halimaw.at isa pang sana'y di maging halimaw.ngayon, nakayanan ko ang labing-anim na taon ng araw-araw na pakikisalamuha sa mga halimaw na ito.nakakahindik.mga halimaw na unti-unting pumapatay sa kaluluwa ko.mga halimaw na tulad ng karamihan sa mundo.nangaalipin.nangdidikta.nanglalason.tanging magagawa ko lang ay magpakabato sa tuwing sila'y umaatake.tulad lang sila ng karamihan sa mundo.nakakahindik.nangaalipin.nanglalason.nakamamatay.

------------------------------------------

sa mga susunod na araw, balak kong wag umuwi ng bahay, kung pwede lang, kaso hindi puwede, kaya uuwi na lang ako kapag maghahatinggabi na.sana.nang hindi ko nakakasalamuha ang mga tao sa bahay.magiging psycho na ako ng tuluyan kapag di ko sila natagalan.

------------------------------------------

ayoko sa bahay at pamilya ko.seryoso.

[middle child syndrome]

2 Comments:

Blogger edwina said...

isang ngiti para sa'yo... :D
tandaan mo lang na andito lang kami para sa'yo.

9:11 PM  
Blogger Ria Verdolaga said...

keps! meron akong tula na bagay sa yo... tungkol rin sa mga halimaw sa ating paligid, gusto mong mabasa?

6:03 PM  

Post a Comment

<< Home