LIFE AND DEATH
hayup mukhang seryoso yung title ng blog.nyahhaha
Oh, life is waiting for you
It is all messed up, but we will survive...--Life by Our Lady Peace
------------------------------
ngayon lang uli ata ako nakapanood ng TV sa bahay namin makalipas ang maraming araw.siguro linggo.ewan.
binuksan ko ang TV at isang programa sa ABC5 ang tinunghayan ko..
isang segment sa programang INQ TV...pera sa basura.
isang babae ang iniinterview habang nagpupulot ng basura sa may dumpsite sa montalban ata..
taga interview: "anu na pong ginagawa nyo?"
babae: "eto, hinihiwalay ko yung mga plastik...bote...metal...pagkain..."
taga interview: "anu na pong gagawin nyo dun sa nahiwalay ng mga ganyan?"
babae: "pagkatapos, e di isasako ko na yan kada uri tapos dadalhin ko dun mamya sa may junker"
taga interview: "ahh..nakakailang oras na po ba kayong nagpupulot at nakaka ilang sa ko na ho kayo?"
babae: "kanina pa akong alas 7 ng umaga...mga walong sako na ata ang naayos ko diyan"
taga interview: "eh anu naman po yung gagawin nyo diyan sa mga pagkain na hiniwalay niyo?"
babae: "ah yang mga yan.iuuwi ko yan.tapos iinitin..tapos kakainin namin ng pamilya ko...
taga interview: "ha?..kahit pong yang mga sira?"
babae: "di naman sira yan..di naman mabaho e..."
haaaayy.alam nyo na siguro ang naging reaksyon ko.buhay nga naman.
tsk.tsk.tsk.
--------------------------------
Lost in Translation. Kwento ng isang pagkakaibigang nabuo sa lugar na malayo sa kanilang tunay na mundo. Pinanood ko ito kasama si katty at si wina kanina. Ang kwento...ok lang. Hindi din naman siguro ako naapektuhan. Ang pagkakagawa...hmmm medyo disappointing nga naman. Pero me aspect sa pelikula na gusto ko...siguro yung ilang eksena na wala lang. yung mga sinisingit ng basta basta. di maganda sa pelikula pero meron akong weird na naiisip dun sa mga parts na yun.kaya ko ata nagustuhan.wala lang.
masaya kumain.makipag-usap.makinig.kumanta.
--------------------------------
Where does it stop?
Where does it end?
Where do we go?
Why am I always complaining?
I can be good
I can be bad
I can be loved
--Everyone's a Junkie by Our Lady Peace
--------------------------------
madaming problema ang mga tao. may kanya kanya silang lalim at babaw. buti na lang kahit papaano may mga bagay na nagpapasaya sa kanila. masyado pa lang lumiliit at lumalaki ang mundo nila. madaming dumarating.madami ring nawawala. anu ba nararamdaman nila?
anu bang pinag-iisip nila? anu bang gagawin nila?
buti na lang isa lang akong IT...sana...ehehe
[wina: ayan napa OLP na din tuloy dito sa blog ko..ehehe.]
--------------------------------
parang yosi...nauubos...
Take death for example
A great deal of our effort goes into avoiding it
We make extraordinary efforts to delay it
And often consider its intrusion a tragic event
Yet we would find it hard to live without it
Death gives meaning to our lives
It gives importance and value to time
Time would become meaningless if there were too much of it
If death were indefinately put off
The human psyche would end up
Well like the gambler of the Twilight Zone episode
--Ray Kurzweil on Death [Spiritual Machines]
[nyaknyak.naku hihiritan na naman ako ng pagka-emo.nyahaha]
hayup mukhang seryoso yung title ng blog.nyahhaha
Oh, life is waiting for you
It is all messed up, but we will survive...--Life by Our Lady Peace
------------------------------
ngayon lang uli ata ako nakapanood ng TV sa bahay namin makalipas ang maraming araw.siguro linggo.ewan.
binuksan ko ang TV at isang programa sa ABC5 ang tinunghayan ko..
isang segment sa programang INQ TV...pera sa basura.
isang babae ang iniinterview habang nagpupulot ng basura sa may dumpsite sa montalban ata..
taga interview: "anu na pong ginagawa nyo?"
babae: "eto, hinihiwalay ko yung mga plastik...bote...metal...pagkain..."
taga interview: "anu na pong gagawin nyo dun sa nahiwalay ng mga ganyan?"
babae: "pagkatapos, e di isasako ko na yan kada uri tapos dadalhin ko dun mamya sa may junker"
taga interview: "ahh..nakakailang oras na po ba kayong nagpupulot at nakaka ilang sa ko na ho kayo?"
babae: "kanina pa akong alas 7 ng umaga...mga walong sako na ata ang naayos ko diyan"
taga interview: "eh anu naman po yung gagawin nyo diyan sa mga pagkain na hiniwalay niyo?"
babae: "ah yang mga yan.iuuwi ko yan.tapos iinitin..tapos kakainin namin ng pamilya ko...
taga interview: "ha?..kahit pong yang mga sira?"
babae: "di naman sira yan..di naman mabaho e..."
haaaayy.alam nyo na siguro ang naging reaksyon ko.buhay nga naman.
tsk.tsk.tsk.
--------------------------------
Lost in Translation. Kwento ng isang pagkakaibigang nabuo sa lugar na malayo sa kanilang tunay na mundo. Pinanood ko ito kasama si katty at si wina kanina. Ang kwento...ok lang. Hindi din naman siguro ako naapektuhan. Ang pagkakagawa...hmmm medyo disappointing nga naman. Pero me aspect sa pelikula na gusto ko...siguro yung ilang eksena na wala lang. yung mga sinisingit ng basta basta. di maganda sa pelikula pero meron akong weird na naiisip dun sa mga parts na yun.kaya ko ata nagustuhan.wala lang.
masaya kumain.makipag-usap.makinig.kumanta.
--------------------------------
Where does it stop?
Where does it end?
Where do we go?
Why am I always complaining?
I can be good
I can be bad
I can be loved
--Everyone's a Junkie by Our Lady Peace
--------------------------------
madaming problema ang mga tao. may kanya kanya silang lalim at babaw. buti na lang kahit papaano may mga bagay na nagpapasaya sa kanila. masyado pa lang lumiliit at lumalaki ang mundo nila. madaming dumarating.madami ring nawawala. anu ba nararamdaman nila?
anu bang pinag-iisip nila? anu bang gagawin nila?
buti na lang isa lang akong IT...sana...ehehe
[wina: ayan napa OLP na din tuloy dito sa blog ko..ehehe.]
--------------------------------
parang yosi...nauubos...
Take death for example
A great deal of our effort goes into avoiding it
We make extraordinary efforts to delay it
And often consider its intrusion a tragic event
Yet we would find it hard to live without it
Death gives meaning to our lives
It gives importance and value to time
Time would become meaningless if there were too much of it
If death were indefinately put off
The human psyche would end up
Well like the gambler of the Twilight Zone episode
--Ray Kurzweil on Death [Spiritual Machines]
[nyaknyak.naku hihiritan na naman ako ng pagka-emo.nyahaha]
0 Comments:
Post a Comment
<< Home